[Zubitoa 3. trastean]
Am x02210
Dm xx0231
Em 022000
C x32010
Am Dm Am
Hemeretzi
ehun eta hogeita hamarrean
Dm Am Em Am
Kalifornian
bizi naiz boltu ederrean
C Am
iguzkiak
berotzen uda-hatsarrean
C Am
arbolen
pean nago jarririk lurrean,
gogoa
lanean,
Dm Em
izpiritu
barnean
Am
zuhurtzi
galdean...
Em Am
Lagun
nezazu, Jainkoa, oraingo xedean.
Ene
xedeak badu segur parabola;
ez
dakit nundik hasi, ez finitu nola!
ez
baita urrun heltzen nik dudan eskola
ikusiak
etzazket ahantzi nehola,
maite
dut artola
bizi
gira... nola?
Erraitea
etzait axola,
entzuteko
balio du jitea bortala.
Aberastea
aise da, bai, Kalifornian,
gauez
eta egunez ari gira lanean,
euria
ari delarik, ez sartzen barnean,
Jainkoa
ere ahanzten igande egunean;
ikus
azue ordean
gure
Euskal Herrian,
ariz
gisa berean,
jendea
bizi daike “harriaren gainean”.
Egunak
primaderan doatzi luzatuz,
lorek
ere pausatzen ekhiak berduz,
hoien
batasunean etsenplia hartuz
goazen
lurrean oro elgarri lagunduz!
Jinkoa
otoiztuz,
amodioa
hartuz,
hutsak
oro barkatuz,
munduan
bizi gindazke guziak gustuz.
Neure
etxe ondoan hostatzen platana,
noiz
itzuliren ote naiz neure amagana?
Arrosario
pare bat partitzean emana,
horien
inguratzeko eman zautan bana,
Zeruko
Jaun ona,
gau
eta eguna,
labur
zaitu Jauna
Amaren
ikusteko emanez zoriona.
Artzain
hau pentsuetan ez da lotsatua,
aditzaleak
duke otoi barkatua!
oharturik
nola den egia unhatua,
horren
laguntzeko da lan huni lotua,
ikusiz
mundua
nola
den galdua,
arima
saldua,
salba
gaitzazu, otoi, zeruko Jainkoa.
