[Zubitoa 2. trastean]
E 022100
F#m
244222
B x24442
D xx0232
E F#m B
La
ra ra ra - ra ra ra - ra ra
E
la
ra ra ra - ra ra ra
F#m B
la
ra ra ra - ra ra ra - ra ra ra ra
E
la
ra
D B
la
ra ra ra - lai lai la ra
D B
la
ra ra ra - lai lai la ra
[Hizketan]
Oi,
gure lurra;
begietan
urtuz bizitzeko
lur
paregabea.
Hire
misteriozko iturriek
asetzen
ditek
ene
gogoetako egarria.
Hire
bazterrak
haizetan
kantatzen
asaba
zaharren mezua.
Haien
testigu bakarra,
mundua
bezain zaharra,
oihan
eta erreka garbien
babesle
zuhurra,
lainoen
maitale jatorra.
Hire
edertasunaz liluraturik
jeisten
baizaizkik
janzkera
apainetan xuri,
eta
lotzen besarkada luzeetan,
isiltasunaren
azpian.
E F#m
Bele
beltza hega-hegaka,
B E
getaria
bat iduri,
F#m B
zuen
atseden oparoa
E
gordetzen.
D B
la
ra ra ra - lai lai la ra
D B
la
ra ra ra - lai lai la ra
[Hizketan]
Bainan
ez gaituk hire jabe...
Galdua
ote diagu
arbasoen
odol-zaina?...
Zer
diok hik gure ahuleziaz?...
Ahalge
ote haiz?...
Estalgarritzat
deitzen ote
diok
lanbroari?...
Oi,
gure lurra;
Ene
gogo-minaren
ezti
gozagarria,
hiri
so, ene hatsa duk
egiten
ahoan abesti.
La
ra ra ra...
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina