Berriro igo nauzu neure mendira (Xabier Lete - Imanol)

Em    022000

Bm7   x24232

Am7   x02010

G     320003

EmM7  021000

Am    x02210

D7    xx0212

C     x32010

B7    x21202

Edim7 xx2323

Em      Bm7 Em     Bm7

Maiteagoak udazkenean

  Am7        Bm7     Em  EmM7

zuhaitzen hosto gorriak,

  Em    Bm7   Em     Bm7

horitasunez apainduriko

  Am7     Bm7      Em    EmM7

makal zuzenen gerriak,

          Am    D7      G

hego-haizetan lokartutako

 Am7     D7      G    EmM7

iratze okre geldiak,

          Am    D7      G

hego-haizetan lokartutako

     C     Edim7 B7

iratze okre geldiak.

Maiteagoak, azken mugetan,

iraganaren zantzuak,

lore xumeen petalo eme

ur ezkutuen kantuak,

euri epelen gozotasuna,

gaueko zeru altuak.

Maiteagoak sua ta jaia

fruitu berrien haziak,

uda beteko musiketatik

ernaldutako antsiak,

Eros ausartak gorputz gaztetan

isuritako graziak.

Maiteagoak behin joan zirenak

sekulan ez itzultzeko,

begiek zabal dirauten arte

argitan blai itzaltzeko,

sufritu duen gizonak ez du

lotsarik behar galtzeko.